Op 24 november 1991 komt Freddie Mercury te overlijden, nu 27 jaar later staat hij nog steeds volop in de schijnwerpers. Zo beschrijft de net uitgekomen film Bohemian Rhapsody zijn leven. En ook op televisie en radio komt er met enige regelmaat een nummer van Queen voorbij. Zo ook toen ik net de auto ingestapt was om mijn passagiers richting Hoogeveen op te pikken. Zo’n nummer blijft dan toch de hele dag wat hangen.
Maar goed, het gaat vandaag over de KNSB-wedstrijd Hoogeveen – Schaakwoude. Meer dan een half uur van te voren bereikten we de speelzaal Salawaku in Hoogeveen. Een Salawaku is een traditioneel schild van de Molukkers, het is dan ook niet vreemd dat de locatie een Moluks centrum is. Meer dan tien jaar geleden hebben we enige keren een massakamp gespeeld tegen de Schaakclub Hoogeveen tijdens ons jaarlijks trainingsweekend in Echten. Daarvan zat er nog een enkeling in het team en kwamen er ook nog een aantal gedurende de middag even om het hoekje kijken.
Om één uur gaf de jarige en trakterende scheidsrechter het startsein. Zoals gewoonlijk duurt het dan enkele uurtjes voordat er serieus wat over de stellingen gezegd kan worden. Dit werd als eerste wat zichtbaar aan mijn bord, bord 2, ik speelde met zwart en kreeg de kans om de witte koning van mijn tegenstander Bert Janmaat aan te vallen. Mijn zwarte dame kon als een ware Killer Queen de witte stelling binnen dringen en dit leidde tot dubbele pionwinst. Mijn tegenstander probeerde de oprukkende pionnen nog te stoppen, maar de Breakthru werd een feit en een nederlaag was niet te voorkomen. Net voor de opgave had Sjoerd zijn witte koning omgelegd, hij speelde een pionnetje op en dit zorgde meteen voor minimaal stukverlies, de loper op g7 van Andries Mellema keek als een ware Flash Gordon naar het veld c3. Hier was niets meer aan te doen en Sjoerd kon meteen opgeven. Een 1-1 tussenstand.
Henk bouwde zijn spel, Play the Game, goed op. Hij zette zijn tegenstander Leo Spaans onder druk, maar echt dreigend was het allemaal niet. Deze had alleen plots last van de Hammer to Fall en gaf zijn dame cadeau. Daarmee was het game over. Gerben kwam goed uit de opening tegen Willem Boontje. In zijn poging wat druk te geven speelde hij zijn dame naar h5. Wit dacht deze in te kunnen sluiten door een stuk te geven. Maar Gerben zijn dame schreeuwde Save Me en wist te ontsnappen. Met een stuk meer was het snel afgelopen. Een 3-1 voorsprong.
Roel stond al snel onder druk, Under Pressure. Dit had met name te maken met een sterk paard op f5 van tegenstander Marten Berghuis. Deze stond daar zo goed dat hij eigenlijk het hele spel bepaalde, Roel kon niet meer doen dan Keep Yourself Alive. Toen de witte aanval echt op stoom kwam liep Roel snel tegen een nederlaag aan. Jan Sybren speelde een keurige opening, hij kwam ook erg goed te staan tegen Marc Snuverink. Hij weigerde een remiseaanbod en kreeg een sterk paard tegen een zwakke loper. Met One Vision was de partij waarschijnlijk uit, maar dat ontbrak er even aan in tijdnood. Mede doordat hij dacht dat Wietse een vol punt zou pakken ging hij akkoord met remise. Even daarna kwam het besef dat winst wellicht mogelijk was geweest, maar Pain is So Close to Pleasure. Inmiddels dus 3,5-2,5 voor ons, maar de laatste twee partijen leken met pijn en moeite wellicht nog een halfje op te leveren. Het was een beetje hopen op The Miracle.
Gert Jan wist tegen Herman Voss een kwaliteit te winnen, maar de zwarte pionnen leken op de damevleugel snel door te stomen. Een erg lastige stelling. Maar langzaam kon Gert Jan wat pionnen opsnoepen en dacht op dat moment I Want It All. Hij dreigde met zijn eigen pionnen door te lopen, de tegenstander ging tegen het canvas, Another One Bites the Dust. De gedachte We Are the Champions maakte zich voor even meester van ons. Wat was er dan bij Wietse gebeurd. Wietse wist zijn tegenstander Edwin de Jonge twee pionnen te ontfutselen. Hij dacht een winnende aanval op te zetten met de zet d5, maar juist hierdoor kreeg zijn tegenstander opeens weer kansen. In tijdnood ging het helemaal mis, na de veertigste zet stond hij zowaar zelfs twee pionnen achter. Het eindspel was niet meer te verdedigen, zeker nadat de dames eraf gingen. Ja, soms geldt: It’s a Hard Life.
Gelukkig konden we de dag gezellig afsluiten bij het Sushi/Grill-restaurant aan de overkant. Teo Torriatte! Laten we samen drinken! And the Show Must Go On!
Hoogeveen |
Schaakwoude |
||||
|---|---|---|---|---|---|
| Voss , J.H. (Herman) | 1909 | Rauw , G.J. (Gert Jan) | 2103 | z-w | 0 – 1 |
| Janmaat , A. (Bert) | 1712 | Veen van der, R. (Ronald) | 1975 | w-z | 0 – 1 |
| Mellema , A. (Andries) | 2123 | Hoekstra , S. (Sjoerd) | 1972 | z-w | 1 – 0 |
| Berghuis , M. (Marten) | 2038 | Hazenberg , R. (Roel) | 1950 | w-z | 1 – 0 |
| Jonge de, E.M. (Edwin) | 1755 | Jong de, W.P.J. (Wietse) | 1864 | z-w | 1 – 0 |
| Spaans , L. (Leo) | 1653 | Broersma , H. (Henk) | 1860 | w-z | 0 – 1 |
| Snuverink , M. (Marc) | 1772 | Zagema , J.S. (Jan Sybren) | 1860 | z-w | ½ – ½ |
| Boontje , W. (Willem) | 1787 | Heide van der, G. (Gerben) | 1774 | w-z | 0 – 1 |
| Gemiddelde Rating: | 1844 | Gemiddelde Rating: | 1920 | 3½-4½ | |