Door Roelof Hazenberg
Ik zie hem nog zitten in de klas van de kweekschool – nu PABO – in Dokkum. Het was ergens in de jaren 1963-1969. Hij was misschien 18 en ik 23 jaar. Ik probeerde de klas de beginselen van eenvoudige natuur- en scheikunde bij te brengen. Maar Jan was niet de leerling die de kennis opzoog als een spons, nee het ging hem om de respons. De dialoog van waarom het zo was. Jan was ook toen geen grijze muis, maar een man van meningen en die wilde hij graag met je delen. Eigenlijk wilde hij je ook wel tot de juistheid van zijn denkbeelden bekeren. “Moet je eens goed luisteren”, zo begon hij dan.
Ik had er toen nog geen weet van dat hij ook van schaken hield en dat werd me pas jaren later toen ik hem weer ontmoette wel duidelijk.
Wat heeft hij in Damwoude en omstreken veel voor de schaaksport betekend.Als onderwijzer liet hij zijn leerlingen schaakborden maken en geschaakt zou er worden! De jeugdafdeling van “Schaakwoude” floreerde.
Als ik hem later op vergaderingen van de Friese Schaakbond weer tegenkwam durfde hij ook daar zijn zegje wel te doen. Hij was een markant man en soms prominent aanwezig.Als voorzitter van “Schaakwoude” heeft hij in samenwerking met Hessel Sijbersma veel voor de club betekend. Ook het team dat in de KNSB speelde werd door hen prima gestimuleerd.
Met respect gedenk ik hem en ik wens de familie en “Schaakwoude” veel kracht toe om het verlies van zijn heengaan te boven te komen. Hij rustte in vrede.
Een erg mooi en raak stukje waarin mijn meester Van der Veen recht gedaan wordt.