Op zaterdag 12 februari 2011 mocht het eerste team van Schaakwoude in Damwoude aantreden tegen Staunton. Na Philidor 2 heeft Staunton de hoogste gemiddelde rating van klasse 3A. Tot nu toe weten ze dit niet in punten om te zetten, ze staan namelijk in de degradatiezone. Daar konden we dus hoop uit putten, want gekeken naar de gemiddelde ratings (1930 tegen 2008) waren we duidelijk de underdog.
Het eerste halfje werd al snel gescoord. Wietse speelde met wit tegen Erwin van Pelt. In het middenspel werden er enige stukken geruild waarbij de stelling totaal in evenwicht bleef. Vroeg in de middag kreeg Wietse een remiseaanbod en omdat hij geen mogelijkheden zag om meer te bereiken accepteerde hij dit. Zelf speelde ik aan bord 7 met zwart tegen Joop Hummel. Ik behandelde de opening totaal verkeerd en stond na 10 zetten al slecht. Mijn tegenstander maakte de partij daarna snel uit.
Gelukkig ging het na dit stroeve begin een stuk beter. Op de resterende 6 borden werd er goed gespeeld door de mannen uit Damwoude. Ronald was de eerste die de winst binnenhaalde. Hij kwam iets minder uit de opening maar toen zijn tegenstander zijn hand overspeelde sloeg Ronald toe op de damevleugel. Zijn pionnen konden daar oprukken en de partij beslissen.
Niet veel later kon Willem ook een punt noteren. Hij stond na de opening lange tijd passief. Er ontstond een eindspel met lichte stukken wat remise leek te zijn. Tegenstander Paul Hummel probeerde te winnen maar de stukken van Willem werden steeds actiever. Na een dubbele aanval won Willem een stuk en de partij.
Weer 5 minuten later moest ook de tegenstander van Anno opgeven. In de opening speelde tegenstander Blom een wat vreemde zet. Anno kreeg ruimtevoordeel en een koningsaanval. Net toen de aanval leek te stranden blunderde de Groninger en kon Anno de winst binnenhalen.
We hadden nu al 3,5 punt en gezien de stand op de overgebleven borden hadden we goede kansen op 2 matchpunten. Jan Sybren, die deze middag aan bord 1 speelde, stond de hele middag erg lastig. Hij won een pion maar moest daarvoor wel zijn zwartveldige loper ruilen. De pion bleek minder belangrijk dat de loper en Jan Sybren moest verdedigen. Toen hij ook nog zijn pluspion verloor zag het er somber uit. Maar door de goede verdediging van Jan Sybren moest zijn tegenstander uiteindelijk in remise berusten.
Wopke Brandsma werd op het laatste moment opgeroepen om in te vallen voor Sipke de Hoop. Daarom speelde hij op een (voor een invaller) hoog bord, namelijk het 4e. Wopke deed dit verdienstelijk en hij leek lange tijd zelfs op winst af te stevenen. In tijdnood kon hij het hoofd niet koel houden en verspeelde zijn voordeel. Vlak na de tijdnood volgden nog een paar mindere zetten waardoor Wopke uiteindelijk zelfs nog verloor.
De tussenstand was nu 4-3 in ons voordeel en het kwam dus aan op de laatste partij. Gelukkig voor ons kwam Hazenberg al vroeg in de middag erg goed te staan. Het duurde tot bijna 5 uur voordat Hazenberg de winst binnenhaalde. In de opening won hij een pion en zijn tegenstander kwam erg passief te staan. Dit voordeel werd door Hazenberg zorgvuldig omgezet in een mooie winstpartij.
Een erg belangrijke overwinning voor Schaakwoude. Bij een verlies waren we al zo goed als gedegradeerd. Nu hebben we nog kansen, maar we zullen nog minimaal 1, maar liever 2 van de laatste 3 wedstrijden moeten winnen. In maart spelen we in en tegen subtopper Haren.
Schaakwoude – Staunton 5-3
1. Jan Sybren Zagema – Hans Polee ½-½
2. Anno Steenberg – Yeb Blom 1-0
3. Ronald van der Veen – Theo Ebels 1-0
4. Wopke Brandsma – John Riksten 0-1
5. Willem Woudstra – Paul Hummel 1-0
6. Wietse de Jong – Erwin van Pelt ½-½
7. Bart Lemstra – Joop Hummel 0-1
8. Roel Hazenberg – Piet Mulder 1-0
We zijn nu bijna 10 dagen verder Bart, dus waar blijft je verslag?