We mochten in de laatste wedstrijd van het seizoen aantreden tegen HSP/Veendam. Gert-Jan viel in voor Gerben en Gerben en Hessel vielen in voor onze scheidsrechter Bauke Vroom. Onze tegenstanders hadden echter geen invaller voor hun vaste kracht aan bord 2, Vincent Geeraerts. Hij moest op een laat moment verstek laten gaan wegens familie omstandigheden. Sjoerd welke aan bord 2 zou plaats nemen kreeg hierdoor het punt cadeau, en besloot vervolgens de middag in de overvloedig schijnende zon door te brengen. (1-0)
Of de zon die middag ook zou schijnen voor Schaakwoude was op dat moment onduidelijk, maar hij scheen duidelijk voor Wietse welke Bernard Bontjer overtuigend versloeg. Vanuit de opening zette Wietse een koningsaanval op en zag kans dit initiatief in te ruilen voor een vreselijke penning op een paard van zijn tegenstander. Zwart moest zijn dame wel geven tegen een toren en een pion om van de penning af te geraken. Dit leek even leuk, maar Wietse pareerde het verkregen initiatief met secuur spel en zag zijn tegenstander de vlag strijken. (2-0)
Roel Hazenberg speelde met wit tegen Wiebe Wielenga. Er kwam naast een dubbele fianchetto van zijn tegenstander de mogelijkheid om in het centrum door te breken. Dit lukte Roel. Het was echter ontzettend uitkijken want de stelling was open en de zwarte velden rond de witte koning waren zwak. Roel meende op een bepaald moment een mooie combinatie te zien en speelde zonder zetcontrole deze zetten, maar miste dat hij een cruciale verdediging opgaf en zo was een dodelijke tussenzet mogelijk, welke leidde tot een soort ‘mat achter paaltjes’. (2-1)
Jan Sybren liet vandaag tegen Thale Hadderingh, sterk spel zien. In de opening zag hij kans zijn witte paard in het centrum te posteren. Zwart kreeg ook een paard in het centrum, maar wit speelde hier doodleuk om heen, De zwartveldige zwarte loper stond vervolgens het paard in de weg, waardoor Hadderingh het noodzakelijk achtte om zijn f-pion op te schuiven. Resultaat van deze actie werd een achterwaartse en dus zwakke pion op e6. Jan Sybren zette hier druk op. Onder druk ging echter een andere pion verloren. De witte dame en loper konden de stelling van zwart binnen wandelen en wonnen het resterende eindspel. (3-1)
Bart speelde tegen Rienk Hoogeveen en zat met zwart in een lastige stelling. Het was voor zijn tegenstander echter ook niet makkelijk, toch leek deze iets meer opties te hebben dan Bart. Toen er in het late middenspel 3 keer dezelfde stelling op het bord verscheen op het bord verscheen claimde Bart met het oog op de stand remise. (3,5-1,5)
Ronald speelde tegen de sterke Johanan Havinga. Ronald miste in de opening welke op het bord kwam pionwinst en kwam gedrukt te staan. In het middenspel werd er danig gezocht naar openingen en zwaktes in de stelling van de tegenstander. Geen van beide partijen leek hierin te slagen, wit leek iets beter te staan, maar richting het eindspel vervlakte de stelling. Zwart leek vervolgens nog kansen op winst te krijgen, maar het resterende materiaal was niet genoeg. Remise(4-2)
Henk mocht aantreden tegen Olaf Cliteur. Het was fijn om Olaf weer eens als tegenstander te zien na zijn ziekteperiode het afgelopen seizoen. Toen de schrijver van dit artikel bij de partij kwam kijken stond Henk in ontwikkeling achter maar een pion voor. Olaf wist dat hij actief moest spelen en maakte er een tactische partij van. Op zo’n moment weten wij als zijn teamleden dat Henk zich als een vis in het water voelt. Hij leek een winnende tactische combinatie te hebben tegen het einde van de klok, kwam een pion achter te staan, maar wist wel en penning te realiseren. Beide heren lieten elkaar goed nadenken en zetten elkaar voor stevig rekenwerk. Henk wist uiteindelijk de penning te verzilveren en won zijn partij. (5-2)
Gert-Jan zijn tegenstander wist een pionnenmeerderheid op de koningsvleugel te realiseren ten kostte van het loperpaar. Gert-Jan leek door de minimale mogelijkheden van beide spelers langere tijd de iets gevaarlijkere. Na vele zetherhalingen en strategische plannen wist Gert-Jan zijn dame de stelling van de tegenstander binnen te dringen. Na een miscalculatie van haar commandeur moest deze echter het ultieme offer geven, haar leven. Zwart gaf vervolgens op. (5-3)
Met dit resultaat eindigde Schaakwoude met 12 wedstrijd- en 39,5 bordpunten op een vierde plaats. Een record voor Schaakwoude I. Gezien het feit dat men als 9e van de 10 was ingeschaald en het verschil met de nummers 2 en 3 marginaal is mogen we erg tevreden terugkijken op dit seizoen.
Topscoorders dit seizoen werden Sjoerd en Jan Sybren met 6 punten uit respectievelijk 8 en 9 wedstrijden.
