Dokkum 6 januari.
De reserves van Schaakwoude moesten in de uitwedstrijd tegen de Donger berusten in een grote nederlaag. Het team was toch als lichte favoriet aan de wedstrijd begonnen. De verwachting was een gelijkspel of een nipte overwinning die twee kanten uit kon gaan. Waardoor kon het zo grandioos mis lopen? De TC wist dat het lastig zou worden. Schaakwoude 2 moest twee sterke spelers missen, en waren daardoor toch wat verzwakt.
Toen de TC kwart voor negen een rondje langs de borden maakte werd hij niet vrolijk. Fedde Verf had op bord 5 tegen Alle Vlasma al een stuk weggegeven zonder compensatie. Terwijl we daar eigenlijk een overwinning hadden ingecalculeerd. Dat Wietse de Jong het moeilijk zou krijgen tegen de Friese kampioen Amir Nicolai was vooraf duidelijk. Jammer genoeg liet Wietse al vrij snel een loper insluiten. Wietse zocht en kreeg compensatie, maar toch wat te weinig. Dit zouden twee nullen worden die ergens anders weer gecompenseerd moesten worden. Gelukking stond invaller Christiaan Houpst goed en ook Fokke de Haan had een kansrijke aanval. Deze zouden de stand gelijk moeten trekken, waarna Bauke, Jouwert, Catrines of Jan de Damwoudsters op voorsprong kon zetten. De stelling van Catrines zag er het kansrijkst uit. Maar tegenvallers konden we dus niet meer gebruiken.
Christiaan zette ons op voorsprong, door Gosse Wiersma te verschalken. Fedde verloor zoals nu verwacht en wat we niet konden gebruiken was dat Fokke in de aanval zijn hand overspeelde. Doordat het bij Catrines wat onverdiend ook helemaal mis ging was een tegenvaller dat het team niet meer ten boven zou komen (3-1). Jan, Bauke en Jouwert werden nu flink onder druk gezet. Ze moesten winnen om er nog een gelijkspel uit te slepen. Jan had de beste kansen, maar hij leek wat gedemotiveerd door het slechte spel van zijn teamgenoten. Bauke en tegenstander Cris Jellema leken vooral af te wachten wat de andere spelers gingen doen. Bij Jouwert ging nu echter langzaam maar zeker het licht uit. Een verlies tekende zich af, die definitief werd toen Jan tegen Jan Odijk remise speelde (4,5-1,5)
Bauke had een supersaaie grotendeels dichtgeschoven stelling op het bord. Hij wachtte te lang om de stukken naar de andere kant van het bord te dirigeren. Een aanvalletje werd wat onderschat, en ook deze partij ging verloren 5,5-1,5. We hadden gehoopt dat Wietse het verlies wat dragelijk zouden maken, en het verdiend lof dat hij vanuit een relatief kansloze positie tegen zo’n goede speler toch nog zoveel spel kreeg. Een kwaliteit werd teruggewonnen en remise leek binnen handbereik. Wietse zal de remiseafwikkeling vermoedelijk ergens gemist hebben en even voor twaalven ging ook deze partij verloren.
Ja wat nu? Snel vergeten. De Donger heeft ook al een wedstrijd verloren, en wij treffen koploper Sneek 3 nog. We hebben de kansen nog steeds in eigen hand.