Op zaterdag 20 april vond de laatste ronde van de KNSB competitie plaats. Na een duidelijk verlies in de voorlaatste ronde stonden we op een degradatieplek. Ons verblijf in de vierde klasse hing aan een zijden draadje. Onze tegenstander vandaag was TAL 1. Bij winst waren we veilig ten koste van TAL, bij verlies zouden we degraderen en bij een gelijkspel waren we afhankelijk van het resultaat van Staunton 2 tegen O&O Kampen.
Hoewel TAL erg wisselvallig presteert dit seizoen, hebben ze toch een team dat bovenin mee zou kunnen draaien. Er wachtte ons dus een zware taak. We misten vandaag Gerke en Christiaan, hun vervangers waren Sjoerd en Bauke. Ook de tegenstander kwam met één invaller.
Zoals meestal duurde het even voordat er wat ontwikkeling op de borden was te zien. Cees speelde op 2 tegen Nick Jhirad. Ik zag dat hij wat moeite had om zijn stukken goed te ontwikkelen. Bij Wietse op 7, tegen Rick Kompaan, zag ik al snel een prettige stelling met een pion voor. Rond drie uur kwam Leffert buurten. Hij had op 3 een remiseaanbod van Hans Kemperman gekregen. Hij gaf aan dat hij iets minder stond. Na een rondgang langs de borden werd de vrede getekend. Wietse had onderwijl zijn voordeel omgezet in een punt: 1,5-0,5.
Op 4 speelde ik tegen Peter de Korver. Ik speelde de opening niet helemaal goed en toen ik, zoals achteraf de engine aangaf, een goede mogelijkheid miste, stond ik eerder iets minder en bood ik remise aan, dat vlot aangenomen werd. Cees kwam in het eindspel enkele pionnen achter en moest het hoofd buigen. Bauke op 8 speelde tegen Bas van der Zwaag. Hij stond volgens mij lang niet slecht, maar verloor op een gegeven ogenblik de strijd in het centrum. Ook hij moest de handdoek in de ring gooien. Sjoerd speelde op 6 tegen de invaller Xaveer Blok. Hij kwam redelijk uit de opening, maar verloor in het middenspel een pion in het centrum. Hij sputterde lang tegen, maar moest uiteindelijk ook de koning omleggen. De tussenstand was intussen 2-4 en dat zag er niet goed uit. TAL had zich hiermee veilig gespeeld.
Op bord 1 speelde Henk tegen de sterkhouder van TAL, Dick Stavast, met 6 uit 7 hun topscorer. Henk had alle openingsperikelen goed doorstaan, maar het leek mij dat er wederzijdse kansen waren. Henk stond een pion voor, maar er zaten allerlei tactieken in de stelling. Pieter speelde op bord 5 tegen Ferdi van Bavel. Hij kwam ongeveer gelijk uit de opening en had een gezonde stelling. Winst zat er voor ons niet meer in, maar een gelijkspel?
Ondanks de pluspion moest Henk goed opletten voor het tegenspel van zijn tegenstander. In een gecompliceerde stelling speelde Henk het sterk uit en wist een eindspel te bereiken met twee pluspionnen en lopers van ongelijke kleur. Pieter had ondertussen met goed spel een uitstekende stelling verkregen. Na afruil van de dames en enkele lichte stukken, beslisten twee verbonden vrijpionnen van Pieter de partij in zijn voordeel.
Als laatste was Henk nog bezig. Zijn tegenstander had listig zijn laatste pion op de h-lijn tegenover een pion van Henk gezet. Als hij de kans zou krijgen om de andere twee pionnen tegen zijn eigen loper te ruilen, lag remise in het verschiet. Henk gaf hem echter geen kans en manoeuvreerde de verbonden vrijpionnen naar de eindstreep. Toen Dick inzag dat promotie niet meer tegen te houden was, gaf hij op en sleepte Henk het laatste punt binnen.
Het wachten was nu op de uitslag van Staunton. Later op de avond bleken ze met 7-1 verloren te hebben. Hiermee zijn we op het laatste nippertje ontsnapt aan degradatie en mogen we het ook volgend seizoen weer in de vierde klasse proberen.
Volledige uitslag
