door Ronald van der Veen
Waar in een grijs verleden het schaakweekend begon met een weekend in hotel Oepkes op Terschelling was dit jaar de bestemming weer een eiland. Alleen ditmaal ging het gezelschap in het weekend van 12 tot en met 14 mei richting Ameland. Een eiland ademt altijd een andere sfeer, zo’n bootreis geeft meteen een vakantiegevoel. Enkele verkenners daargelaten vertrok de meerderheid van de schakers en aanhang op de vrijdag na etenstijd. Keurig op tijd arriveerde men bij de boot, dat is wel eens anders geweest. Bij aankomst in de haven van Nes stonden de fietsen al gereed. Deze fietsen (zonder trapondersteuning) mochten meteen gebruikt worden voor een ritje naar Buren, nou ja eigenlijk enkele kilometers verder naar de Kooiplaats.
Kampeerboerderij de Zonnedauw in de buurt van de vroegere eendenkooi was de slaaplocatie voor het weekend. De bedden werden opgemaakt en al snel gingen Mathijs, Evert, Folmer en Jan Sybren de tafeltennistafel testen.
De vrijdagavond is traditioneel bestemd voor het snelschaken. Er werd net als verleden jaar gekozen voor een systeem waarbij de speler met een hogere rating gestraft wordt met minder tijd. 13 ronden zorgden voor een avondvullend programma. Tussendoor kon er genoten worden van worst, kaas en natuurlijk een natje. Siebine en Evalien hadden de taak op zich genomen om bitterballen te bakken. De negen prijzen van het snelschaken, gesponsord door Wietse, werden verloot op basis van de eindranking. Siebine deed de trekking en zo kon Klaas er met een mooie DVD vandoor te gaan en bleek winnaar Ronald buiten de prijzen te vallen. Henk was overigens de enige die Ronald wist te kloppen. De organisator, Hessel, kreeg alvast een Amelander lekkernij (een fles Nobeltje) uitgereikt voor de goede organisatie, dit zou vast niet veel afwijken van andere jaren. In de loop van de nacht vielen steeds meer ogen dicht en werden de bedjes opgezocht.
De volgende ochtend werd iedereen weer vrolijk wakker. Een groot deel van de groep vond het een leuk idee om bij de demonstratie van de paardenreddingsboot in Hollum te gaan kijken. Aangezien Hollum aan de andere kant van het eiland is en men al ietwat aan de late kant was moest er behoorlijk doorgetrapt worden. Voorzitter Gerben schuwde het kopwerk niet en zorgde ervoor dat Hessel zo nu en dan een steuntje van Bart in de rug nodig had. Net op tijd werd Hollum bereikt en zo kon de hele ceremonie meegemaakt worden. Gerke dacht dat het afgelopen was met de tewaterlating van de boot, maar de boot moest vanzelfsprekend ook weer aan land gebracht worden. De terugweg naar de Kooiplaats stond bol van de stops, om een hapje te eten, foto’s te maken, te schuilen voor een enkele bui en een drankje te drinken. ’s Avonds werd er gebruik gemaakt van een buffetdiner in de accommodatie. Een prima verzorgd driegangendiner deed een ieder erg smaken. Menno kwam een dagje later naar Ameland en deed dit met zo’n precisie dat hij net niet de hond in de pot vond. De avond werd besteed aan het spelen van spelletjes, tafeltennissen, cryptogrammen en babbelen. Of er kon buiten van het zonnetje genoten worden, Catrines deed dit onder het genot van sigaretje. Natuurlijk hakten een veertigtal fietskilometers er ook wel in, dus ditmaal werden de oogjes iets eerder gesloten.
Op de zondag werd het plan opgevat om na het ontbijt met een flinke groep naar het Oerd, de oostelijke punt van het eiland te gaan. Hier bevindt zich met 24 meter boven NAP de hoogste duin van het eiland. Het werd een mooi fietstochtje. Vogelspotter Bauke wist het nodige over de vogels en hun biotoop te vertellen. Omdat de boot naar Holwerd op niemand wacht werden de fietsen na een tijdje weer gepakt voor de reis naar de Zonnedauw. Hier moest alles nog opgeruimd worden en ondertussen was Evert vol spanning. Want Feyenoord stond op het punt om het kampioenschap in de eredivisie te pakken. Voor de spanning was het jammer dat na een kwartier al duidelijk was dat dit wel ging lukken. Bij de boot richting Holwerd vierde hij met zijn Feyenoordsjaal een feestje. Het weekend werd afgesloten bij de chinees in Dokkum. Het was wederom een geslaagd weekend en zeker voor herhaling vatbaar.