De derby De Donger- Schaakwoude 2.
Dinsdag 3 november is het zover. Voor de elfde maal in de
geschiedenis mogen de reserves van Schaakwoude weer aantreden tegen de Donger
en zijn voorganger, S.C. Dockum. Vorig jaar nog kregen de Damwoudsters nog een
pak slaag. Er werd verloren met 6,5-1,5. Deze uitslag was geen toeval want tot
nog toe wist het tweede nog maar twee keer van Dokkum te winnen.
De wedstrijden tussen de clubs uit Dokkum en Damwoude hebben
altijd een speciale lading. Voordat Schaakwoude in 1979 opgericht werd speelden
verschillende spelers nog voor Dokkum. Opeens waren ze weg, en daar was niet
iedereen in Dokkum blij mee. In de eerste jaren van het bestaan van Schaakwoude
wouden de Damwoudsters zich natuurlijk extra graag bewijzen tegen het grote
Dokkum. Het was dan ook logisch dat in de jaren tachtig vooral wedstrijden
gespeeld werden tussen de eerste teams van beide clubs. Sterker nog, aanvankelijk
speelde Schaakwoude 1 nog tegen Dockum 2. En die wedstrijd werd nog verloren
ook.
In het voorjaar van 1985 speelde Schaakwoude 1 voor het
eerst tegen Dockum 1. Er werd in Dokkum met 6,5-1,5 gewonnen. Zeges waren er
voor de jonge Anno Steenberg, Fré Meijer, Sjoerd Visser, Jan Meijer, Piet
Huizinga en Albert vd Lijn. De verslaggever van de “Kollumer” was opgetogen. “Het schaken in Damwoude bloeit, de gouden tijden van Dockum zijn
voorbij”
Pluchen Stoelen
Negen jaar op rij spelen beide teams tegen elkaar. Vijf keer
wint Schaakwoude. Maar twee keer wint Dockum. In het seizoen 91-92 kwamen de
Damwoudsters weer op bezoek in Dokkum. Piet Hania hield een mooie toespraak en
de spelers van Damwoude mochten in dure pluchen stoelen plaatsnemen. Wouden de
Dokkumers de gasten hiermee in slaap sussen? Sipke de Hoop, Jan Meijer, Fré
Meijer waren in elk geval niet goed wakker, verloren en Dockum won met 5,5-2,5.
Het eerste van Schaakwoude werd echter te sterk voor Dockum
en promoveerde naar hogere klassen. Voortaan was het vooral Schaakwoude 2 die
nu de degens met Dockum mocht kruisen. De eerste twee treffen werden verloren,
maar in het seizoen 1994-1995 lijkt de overwinning Schaakwoude 2 niet te kunnen
ontgaan. Want er komen door misorganisatie van Dockum maar vijf spelers van
Dockum opdagen. Toch werd het nog 4-4! Wat natuurlijk voelde als een nederlaag.
Het “tweede” heeft duidelijk moeite met spelen tegen het
eerste van Dockum. Van de tien keer werd maar twee keer gewonnen. De grootste
afgang was er in het seizoen 1999-2000. Schaakwoude twee had haar vier eerste
bondswedstrijden gewonnen. Er hoefden nog maar twee wedstrijden gespeeld te worden.
Schaakwoude 2 stond alleen bovenaan en lag op kampioenskoers. Er werd echter
met 0,5-7,5 van Dockum verloren! Alleen Hessel Sijbersma die er in het begin nog het slechtst voor stond
scoorde nog een half puntje. Gedemotiveerd werd daardoor de laatste wedstrijd en daarmee
het kampioensschap ook verspeeld.
Revanche
Het jaar daarop was het tweede op revanche uit. Er werd met
6,5-1,5 gewonnen. Overwinningen waren er voor Ronald van der Veen, Gert-Jan van
der Meulen, Willem Woudstra, Pier Hania, Fokke de Haan en Jan van der Veen. Dit
was meteen ook de laatste overwinning van het tweede op Dockum 1/ De Donger 1.
Vorig jaar werd er verloren in Hotel vd Meer. Al was
Schaakwoude 2 met twee invallers wel wat verzwakt. Al snel stonden, Fokke de
Haan, Catrines Veenstra en Wietse de Jong verloren. Het geloof in de
overwinning sijpelde weg. Bauke Vroom en Jouwert Turkstra moesten forceren en
verloren daardoor ook. Ex-De Donger speler Jan Eelkema scoorde een half puntje,
nadat hij door een Dokkumer ter verstaan van iedereen voor “overloper”
uitgemaakt werd. Christaan Houpst redde de eer van Schaakwoude door te winnen
van Gosse Wiersma.
De Pieter van Kammen
Bokaal.
De meeste wedstrijden daar ben ik uiteraard niet bijgeweest.
Er werden door lagere teams echter ook genoeg wedstrijden tussen De Donger en
Schaakwoude gespeeld. Sommige heb ik mogen aanschouwen. Een paar jaar geleden
speelde Schaakwoude 4 tegen de Donger 2 om het kampioensschap. Schaakwoude 4 had in Dokkum aan een gelijkspel
genoeg, De tussenstand was 3,5-3,5. Pieter van Kammen stond gewonnen tegen Theo
de Jong. Pieter raakte echter het spoor bijster. Nu stond Theo op winst. Theo
zijn klok stond op vallen. Nog net op tijd weet hij Pieter mat te zetten. Wat
een teleurstelling!
De Donger werd kampioen en won een klok. Pieter is echter
ook gastspeler bij Dockum. Plagerige Dokkumers zetten wel eens de “Pieter van
Kammen Bokaal”, de kampioensklok van De Donger 2 bij Pieter zijn bord als
Pieter zijn partijtjes voor de interne competitie van Dokkum afwerkt. Nog even
zout in de wonden strooien!
De Donger toch weer
favoriet.
Dinsdag 3 november is De Donger toch weer favoriet. Zij spelen
thuis, en een wedstrijd tegen Schaakwoude, haalt bij deze mensen toch extra
krachten naar boven. Voor ons is De Donger gewoon één van de vele teams. Ook
het verleden spreekt in hun voordeel. Niet zelden werd van Schaakwoude gewonnen
terwijl het team uit Dockum uiteindelijk ver onder het Schaakwoude team in de FSB-competitie
eindigde.
Wat ook in het voordeel van Dockum spreekt is dat zij ten
opzichte van vorig jaar ietsje sterker zijn geworden. Wij juist ietsje zwakker.
De Donger is versterkt met niemand minder dan tig-voudig clubkampioen Durk
Wassenaar, en ongeslepen diamant Louis Jellema. Wij zijn echter Wietse de Jong,
Jouwert Turkstra, Fedde Verf, Atze Metz en Jan Eelkema kwijtgeraakt. Een niet
geringe aderlating!