Gisteren heeft Schaakwoude 1 de eerste matchpunten van het seizoen binnengehaald. In een spannende wedstrijd werd concurrent Unitas 3 met het kleinst mogelijke verschil verslagen: 4,5-3,5. Het werd al snel duidelijk dat er deze middag geen grote uitslag neergezet zou worden. Het leek op een gelijkspel uit te draaien, maar Anno Steenberg haalde de overwinning binnen door een goed gespeeld eindspel.
Vorig jaar speelden we rond deze tijd ook thuis tegen Unitas 3. Ook toen moesten we vanwege het winterweer uitwijken naar gebouw Irene. De tegenstanders uit Groningen vormden toen nog het talententeam en ze waren ons met 3-5 de baas. Dit jaar speelt Unitas weer met “eigen” leden en ziet het team er dus heel anders uit.
De klokken werden iets na twaalf uur ingedrukt en we konden beginnen. Toen ik een uurtje later een rondje langs de borden maakt leek het er op dat we onze punten moesten halen op de eerste vier borden. De laagste vier borden stonden voor Schaakwoude niet gunstig. Op bord vier had Jan Sybren een zeer scherpe stelling op het bord. Ronald, net terug van een maand vakantie, stond erg goed tegen Frank van der Werff. Hij haalde dan ook om half drie al het eerste punt binnen. Zijn tegenstander behandelde de opening niet goed en Ronald kon met zijn paarden oprukken en zo de winst opstrijken.
Daarna was het de beurt aan Jan Sybren. Vanuit de opening vlogen beide spelers elkaar naar de keel. Jan Sybren viel aan op de koningsvleugel waar de zwarte koning gerokeerd stond. Tegenstander Jasper Hupkes probeerde te counteren op de damevleugel. De Schaakwoude speler kon oprukken met zijn g-pion en zo zijn stukken in stelling brengen tegen de zwarte koning. Om er voor te zorgen dat de aanval niet doodliep werd er een kwaliteit geofferd waarna de winnende aanval verder uitgebouwd kon worden. Even na half vier stonden we zo op een comfortabele 2-0 voorsprong.
Maar inmiddels leek het er wel erg veel op de we geen punten zouden scoren aan de laagste vier borden. Bovendien stonden Anno en Wietse aan bord twee en drie wel goed, maar ik zag geen nog concrete winstplannen op deze borden. Vlak na vier uur moest Willem opgeven. Vanuit de opening stond hij al erg lastig. Hij probeerde nog tegenspel te krijgen, maar zijn tegenstander kon dit allemaal keren.
Wietse de Jong, vorig jaar nog topscorer, stond nog op nul punten. Gelukkig kwam daar vandaag verandering in. In zijn geliefde opening kwam en stelling op het bord met wederzijdse kansen. Met zwart wist Wietse een pion te winnen. Toen wit een paard verloor kon hij opgeven. Het eerste punt voor Wietse dit jaar en een erg belangrijk punt in de wedstrijd.
Zelf speelde ik aan bord zeven tegen Ewout Clarenburg. De opening werd door beide spelers afwachtend gespeeld. Het was niet helemaal duidelijk wat de juiste plannen waren. Rond zet vijftien besloot ik de stelling te openen, maar dit was te vroeg. Clarenburg kon een pion winnen waarna ik ook nog een kwaliteit moest offeren om kansen te houden. In razende tijdnood stond ik een toren en een kwaliteit achter, maar door mijn matdreigingen moest Clarenburg met eeuwig schaak remise afdwingen. Een grote meevaller, want we hadden nu al 3,5 punt binnengehaald.
Invaller Henk van der Heide had inmiddels een eindspel bereikt waarin hij een kwaliteit en een pion achter stond. In de opening had Henk braaf volgens de theorie een pion geofferd. Hij koos niet de sterkste voortzetting maar kreeg toch het initiatief. De tegenstander kon op een gegeven moment het initiatief overnemen. Toen Henk een kwaliteit blunderde moest hij opgeven. Ik had Anno al op de hoogte gesteld van de tussenstand, en hij wist dat hij moest winnen om twee matchpunten voor Schaakwoude binnen te halen. Aan bord acht speelde Roel Hazenberg namelijk een verloren eindspel. Het eindspel dat Anno op het bord had was volgens de kenners in de analysekamer ook “potremise”. Het leek dus op een 4-4 uitslag uit te komen.
Zoals gezegd kwam Hazenberg in een lastig eindspel terecht. Tegenstander Nico Bleeker wist zich te herinneren dat beide spelers twaalf jaar geleden dezelfde openingsvariant op het bord hadden gehad. Waarschijnlijk was hij dus beter voorbereid dan Hazenberg, want de Schaakwoude speler wist zich dit niet te herinneren. In het middenspel verloor Hazenberg een pion en later nog eentje. Het eindspel met toren, loper en twee pionnen tegen toren en paard was kansloos. Om half zes moest Hazenberg zijn koning om leggen.
De laatste partij was die van Anno aan bord twee tegen Grashuis. Van deze partij heb ik niet veel gezien, maar er leek niet al te veel aan de hand te zijn. Remise lag dan ook voor de hand. Helemaal toen een toreneindspel bereikt werd waarin de stelling volledig op slot leek door de vele pionnen op het bord. Anno wist het zijn tegenstander zo lastig mogelijk te maken. Hij had allerlei kleine dreigingen en won uiteindelijk een pion. Zijn koning was bovendien veel actiever dan de koning van Grashuis. Met inmiddels nog enkele minuten op de klok voor beide spelers bezweek Grashuis onder de druk en hij liet zijn toren in staan. Het eindspel was op de moment waarschijnlijk al gewonnen voor Anno, maar door de blunder kon Grashuis direct opgeven.
Zo haalden we de eerste matchpunten van het seizoen binnen en doen we weer helemaal mee in de strijd tegen degradatie. In de volgende ronde spelen we weer een belangrijk duel tegen een directe concurrent, Spassky’s. Vorig jaar versloegen we Spassky’s ietwat gelukkig, dus ze zullen op revanche uit zijn.
Schaakwoude – Unitas 3 4,5-3,5
Ronald van der Veen – Frank van der Werff 1-0
Anno Steenberg – Aldert Jan Grashuis 1-0
Wietse de Jong – Kawar Yakinsyah 1-0
Jan Sybren Zagema – Jasper Hupkes 1-0
Willem Woudstra – Taco van de Poel 0-1
Henk van der Heide – Wytse van der Velde 0-1
Bart Lemstra – Ewout Clarenburg 1/2
Roel Hazenberg – Nico Bleeker 0-1