Damwoude, zaterdag 12 december
Het eerste achttal heeft zijn tweede thuiswedstrijd nipt met 3,5-4,5 verloren. Van tevoren was duidelijk dat het een lastige middag zou worden. Een verlies was aanvaardbaar.
Ik was vanaf drie uur wedstrijdleider, en toen ik op dit tijdstip aankwam, stapte Hessel net op de fiets om even naar huis te gaan. Hij vertelde mij dat Ronald had gewonnen, en invaller Gerke had verloren. Toen ik binnenkwam zag ik dat Roel, Bart en Anno het heel lastig zouden krijgen. Oftewel, vanuit mijn beperkte schaakkennis leken ze verloren te staan. Ik had nog wel de stiekeme hoop dat Anno een verdedig zou zien, die ik gemist had.
Bij Evert had ik een klein minnetje genoteerd. Ik had het idee dat hij iets minder stond. De tegenstander bood remise aan en Evert nam dit aan. Gezien de stand op de overige borden had hij wellicht beter nog even door kunnen spelen, maar dat is achteraf gepraat. Evert dacht dat Roel nog steeds goed zou staan, wat dus inmiddels al niet meer het geval was. Roel stond materieel dan wel voor, maar zijn koning was in een matnet verstrikt geraakt. Daar zou hij niet meer uitkomen. De gasten uit Almere kwamen op een voorsprong.
Helaas bleek ik de stelling van Anno toch goed beoordeeld te hebben. Hij ging mat op de manier die ik zo ongeveer verwacht had. Dat betekende dat de gasten nog maar één puntje nodig hadden. Het was duidelijk dat die bij Bart vandaan gehaald kon worden. Er moest een wonder gebeuren wou Bart het tij nog keren. Dat gebeurde niet en zo rond kwart voor vier, hadden de gasten de overwinning binnen.
Wietse en Jan Sybren zorgden nog voor een paar bordpuntjes die Schaakwoude op het eind van de rit nog wel eens hard nodig kan hebben. Wietse stond volgens mij toen ik binnem kwam al twee pionnen voor. De tegenstander had wel een aanval, maar die sloeg mede door het tijd tekort van de Almeerder niet door. Jan Sybren had drie pionnen voor een stuk. Zijn stukken stonden aardig actief dus zag het er wel gunstig uit. Jan Sybren moest wel nauwkeurig spelen, zijn koning stond niet helemaal veilig, maar een dame-toren vorkje maakte aan alle illusies van de tegenstander een eind. Beide spelers hadden de tijdscontrole nog niet gehaald dus was de wedstrijd om vier uur al vroeg voorbij.