door Jan Sybren Zagema
Op 21 mei stond de inhaalwedstrijd van Schaakwoude 2 tegen Groninger Combinatie 4 uit de vijfde ronde van de KNSB-competitie op het programma. Voor beide teams stond er weinig meer op het spel, omdat handhaving in de vierde klasse reeds een feit was en van een topnotering zeker geen sprake zou zijn. Dat deze wedstrijd bovendien zo laat in het seizoen werd ingehaald hielp ook niet echt. Groninger Combinatie 4 kwam met een man minder opdagen, waarop Christiaan tegen mij (Jan Sybren) zei: “1-0 voor, kat in ’t bakkie, als we nou allemaal remise doen, dan zijn we snel klaar en is de overwinning binnen.” Het liep evenwel niet geheel volgens planning…
Twee uur na de aftrap onder toeziend oog van scheidsrechter Bart Lemstra zag het er al niet florissant uit. Henk had op bord 6 tegen Eddie Janssen zijn opening totaal verprutst en leek een stuk te verliezen. Christiaan stond onder druk tegen Kawar Yakinsyah, de sterkste speler van Groninger Combinatie 4, die ze voor de gelegenheid op bord 7 hadden gezet. Op de overige borden waren de stellingen redelijk in evenwicht, behalve dan dat schrijver dezes ruim een half uur in tijd achterstond, met dank aan het verrassende Lets gambiet dat zijn tegenstander speelde.
Niet lang hierna kon Henk opgeven. Om het stukverlies te compenseren besloot Henk tot een wanhoopsaanval, die uiteindelijk uitmondde in het verlies van een toren zonder enig zicht op tegenspel. Christiaan had ondertussen een pion verloren en de tegenstander had nog een paar pionnen op het oog. Christiaan liet zich niet van de wijs brengen en besloot tot een offensief op de koningsvleugel. Zijn tegenstander leek onder de indruk en begon zeeën van tijd te verbruiken. Het openen van de stelling zorgde ervoor dat Christiaan eeuwig schaak kon afdwingen. Opnieuw een prima prestatie van Christiaan, echter zou dit wel de enige remise zijn van vandaag.
Rond het moment dat Christiaan remise speelde ging alles mis bij Cees op bord 1. Zijn tegenstander Russell Spears kwam beter uit de opening en wist zowel het centrum als het loperpaar te verkrijgen. Een kwaliteitsoffer bezorgde Cees een gebroken koningsstelling, maar toch leek hij alles net te kunnen houden. Juist op dat moment kwam zijn tegenstander met een mokerslag door zijn loper in de stelling te gooien. Cees mocht de loper niet slaan op straffe van mat, maar weglopen met de koning was nu ook niet meer mogelijk. Hiermee kwamen de gasten op voorsprong.
Nu was het aan Christian om wat terug te doen. Al vroeg in de wedstrijd werd de koningsstelling van Christian opgebroken door Egbert Huizinga, maar de uitval die wit met de dame had gepland was te voorbarig. Christian ging met zijn pionnen in de aanval op de koningsvleugel, terwijl zijn tegenstander probeerde terug te slaan in het centrum. Christian oefende druk uit op de tegenstander en lange tijd leek onduidelijk of die zou gaan bezwijken of niet. Uiteindelijk gebeurde dit toch, een stukoffer in het centrum zorgde niet voor het gewenste eeuwig schaak, waarmee Christian materiaal voorkwam en de partij won.
Enkele momenten later kon ik (Jan Sybren) opgeven. Het gambiet van mijn tegenstander Nico Karsdorp zorgde voor een gevaarlijke halfopen f-lijn, maar ik wist actief te worden in het centrum. Ik dacht de aanval te kunnen stoppen, maar verrekende me nogal knullig, wat uiteindelijk resulteerde in de keuze tussen minstens één pion achterstand en een verschrikkelijke stelling of een dubieus stukoffer tegen twee pionnen. Ik ging voor de tweede optie met zicht op tegenspel, maar dit bleek een illusie. De twee pionnen werden teruggepakt en ik stond gewoon een stuk achter, waarna de nul niet lang op zich liet wachten.
Jan en Fedde konden hopelijk de stand nog rechttrekken, maar deze hoop was van korte duur. Jan had een lastige middag, zijn tegenstander Jim Klooster speelde degelijk en beschikte over een sterk centrum. Jan probeerde het witte centrum aan te pakken, maar na de nodige afruilen bleek zijn tegenstander nog altijd het beste van het spel te hebben. In de tijdnoodfase leek Jan de witte stelling binnen te kunnen vallen. Hij had helaas gemist dat wit middels een schaakje met zijn toren een stuk wist te pennen, wat stukverlies betekende. De wedstrijd was verloren, maar Fedde kon gelukkig nog wat terugdoen. Na lang druk te hebben uitgeoefend in een gesloten stelling won hij een pion. Van deze pion wist hij een vrijpion te maken waarmee hij kon opstomen. Tegenstander Johan Zwanepol offerde zijn loper, maar Fedde had koelbloedig uitgerekend dat hij een stuk kon terugofferen en daarmee de partij eenvoudig naar zijn hand kon zetten.
Zodoende eindigde de middag in een totaal onnodig verlies met 3,5 – 4,5. Bij de meeste spelers leek de puf er behoorlijk uit, wat begrijpelijk is na dit gebroken seizoen met veel inhaalwedstrijden. Schaakwoude 2 zal echter nog een keer aan de bak moeten om de wedstrijd tegen Hardenberg 2 in te halen.