Door Jan van der Veen.
DAMWOUDE – Er rekening mee houdende dat twee personen door ziekte verhinderd waren, kan de conclusie getrokken worden dat een opkomst voor dertien partijen uitstekend te noemen is.
Secretaris Bauke Vroom zegevierde over Johan Attema. Een witte toren kwam in de penning te staan en wit meende door een paardzet op de zwarte dame het tij te kunnen keren, doch dit bleek een fatale misrekening. Kees Appel en Henk Kooistra speelden een gelijkopgaande partij. het evenwicht werd niet verbroken, waardoor de remise, die op papier kwam vrij logisch was. Wopke Brandsma won in het verre eindspel van Wytze Visser, die heel lang dacht de betere kansen te hebben in de partij. Misschien gebruikte zwart in het middenspel wel te veel tijd. Menno Veenstra bezorgde Pee Kooistra een nul. Na de opening kwam zwart minder te staan en dat kostte hem uiteindelijk een paard. Zwart bleef het hierdoor lastig houden en een naanval op de damevleugel werd hem tot slot fataal. Folmer Heikamp gaf kampioen Henk van der Heide 20 zetten prima partij. In het Aangenomen Damegambiet ging het lang gelijk op, maar op zet 21 verloor wit een pion en toen hij de meest actieve verdediging miste, ging het mede door gebrek aan tijd snel bergafwaarts. Jos Boers probeerde met een Siciliaan Siebren Westra het schaakleven zuur te maken. Op zet tien miste hij echter een witte damezet en daardoor kwam hij onder grote druk te staan door de witte aanval. Zwart moest drie pionnen inleveren om niet direct kopje onder te gaan. In het eindspel werd de overmacht te groot en dreigde pionpromotie. Fokke de Haan en Jan Meijer speelden heel lang een gelijkopgaande partij. In het middenspel veroverde Fokke een pion, maar werd opgezadeld met een kreupel paard en doordat zwart een actief paard had, kreeg zwart een gevaarlijke aanval, die in het eindspel rendement opleverde. Toch een partij om te analyseren. Jan Eelkema en Willem Woudstra verbruikten na de opening heel veel tijd. Zwart besloot niet te rocheren en had druk op de damevleugel, maar wit kwam niet direct in gevaar. Wel verbruikte hij steeds meer tijd en haalde op het nippertje de verplichte zette. In het laatste kwartier bleek dat hem fataal te worden. In het verre eindspel ging hij door de klok. De stelling die overbleef, leek kansrijk voor zwart. Klaas Stellema kwam met een pion minder uit de opening tegen Aps Steenberg. Wit had even niet opgelet. Doordat zwart geen enkel risico wenste te nemen, rolde er een remise uit. Hetgeen volgens beide heren logisch was. Jan van der Veen ging met wit al heel snel na de opening in de fout tegen Mathijs Visser. Hij verloor een pion en hield een slechte stelling over. Zwart speelde het prima uit en toen de zwarte torens op de tweede rij binnen kwamen was het uit. Koos Hiemstra leek vanuit de opening naar een regelrechte nul te worden geschoven door Auke van der Zee. Het ging zo gemakkelijk voor zwart dat hij de concentratie verloor en wit weer in de partij liet komen. Juist op tijd werd hij “weer wakker” en greep toen de winst. Mevrouw Wijers verspeelde in de opening tegen Sikke de Haan een pion, doch nam wel het centrum in bezit. Wit kreeg een dreiging met dame en paard op f7, maar zwart redde zich en ging met zijn dame in de aanval. Jammer dat zwart een toren verspeelde en na 21 zetten opgaf. Jeugdleider Gerben van der Heide zal opgelucht achter het bord vandaan zijn gekomen na zijn partij tegen Nathalie Steringa. Hij was door het oog van de naald gekropen. Met zwart drong Nathalie Gerben in de verdediging en kon in het verre eindspel door een torenoffer de winst grijpen. Zij miste deze zet en ging tenslotte ten onder en leed een onverdiende nederlaag.