De Rode Loper is het afgelopen jaar gepromoveerd vanuit de eerste klasse naar de hoofdklasse van de FSB. En wij een seizoen eerder. We mochten elkaar in de eerste wedstrijd treffen. Een belangrijke wedstrijd voor ons dus. We moesten het deze wedstrijd zonder een aantal sterke spelers doen. Maar gelukkig was de in vorm verkerende Evert bereid om in te vallen. Onder het toeziend oog van onder andere Wietse de Jong, een de rode loper speler, maar ook Schaakwoude-icoon, begonnen we aan een mooie wedstrijd.
Gerben speelde aan bord twee tegen Jan Hibma. Jan leek Gerben in de opening klem te gaan zetten, maar Gerben had nog zet e5. Hierna had zwart tijd zijn stelling zo neer te zetten als hij wou. Wit wou dit ook doen maar had iets minder ruimte en meer tijd nodig. Om zwart voor te zijn koos Jan voor de aanval op de damevleugel. Dit bleek incorrect, een pion verdween van het bord. Mogelijk werd hier op gerekend, maar het witte tegenspel wat volgde bleek niet voldoende. Sterker nog zwart kon na een serie manoeuvres de witte stukken weg jagen en materiaal winnen. Jan probeerde nog even de dame klem te zetten, maar zag in dat deze poging heilloos was. 0-1
Evert speelde een prima partij. Hij ruilde al vroeg de dames. Zijn tegenpartij kreeg hiervoor weliswaar activiteit terug, maar ook twee geïsoleerde dubbelpionnen. Buurstra moest hierdoor aanvallen. Evert wist al gauw zijn stelling te verbeteren, en zijn tegenstanders ambitie te temmen. In het pionneneindspel had Evert een duidelijk voordeel. En wist ook al moest hij accuraat spelen dit om te zetten tot een mooie matvoering (zie diagram). 0-2
Gerke ging redelijk lang gelijk op met Dolf Wissmann. Er leek weinig aan de hand, maar tegen Dolf weet je dat je heel erg moet opletten. Dit lukte Gerke even niet, en hij viel ten prooi aan het tactische vernuft van zijn tegenstander. Materiaal ging verloren. Dus gaf Gerke zijn tegenstander de hand. 1-2
Mathijs had zoals wit betaamt lang het iets betere van het spel. De stelling werd pas open gebroken richting het einde van de klok. Eerst op de damevleugel door Mathijs en even later op de koningsvleugel door William. Naar ik begreep onderschatte Mathijs in eerste instantie deze koningsaanval. In tweede instantie wist hij echter netjes weg te lopen met de dame en leek er weinig aan de hand, zolang hij maar druk op de stelling van de tegenstander kon houden. Dit lukte. Nu in wederzijdse diepe tijdnood leek het mij dat een aantal keer dan de één, dan de ander de beste stelling had. Net toen ik dacht dat Mathijs de mist in ging, gaf William een stuk weg. Nu zou toch zeker het punt naar Schaakwoude gaan? Maar met minder dan 30 seconden op de klok en een marathonpartij achter de rug, zat een ongeluk in een klein hoekje. Mathijs nam een pion met zijn toren, en vervolgens kon William schaak blijven zetten, als Mathijs geen toren wou verliezen. 1½-2½
Uiteindelijk een mooie overwinning een start van het seizoen in de FSB-competitie. Vanaf deze plek ook nog dank voor de gastvrijheid van de Rode loper.