Afgelopen zaterdag mocht Schaakwoude I aantreden tegen Assen II. We stonden er al goed voor. Er degraderen echter tot 3 teams per groep in de 3e klasse. Dus veilig waren we nog niet. We moeten in de resterende wedstrijden nog tegen 2 naar te verwachten sterkere tegenstanders. We wilden vandaag graag winnen. Maar ja, alleen die werkt als een paard zal haver eten.
Vandaag was nogal een atypische schaakdag voor Ronald. Normaliter is hij de degelijkheid zelve. Hij verbaasde dan ook de lokale schaakwereld door in zijn partij tegen Hans Smit in gedrongen stelling pardoes een stuk weg te geven. Er was geen enkele compensatie. Hij liep achteruit als een hollend paard. De vlag werd dan ook al spoedig gestreken. (1-0)
Gert-Jan kwam met wit al snel geweldig te staan. In een voor beide partijen onbekende variant wist Gert-Jan met meerdere stukken het centrum van het bord te bezetten en een achterwaartse pion vast te leggen. Zwart gebruikte veel tijd om de dreigingen het hoofd te bieden. Er bleek geen paardenmiddel nodig om in tijdnood stelling naar winst om te zetten. (1-1)
Na de opening ontstond er een strijd achter de schermen. Gerben voerde de druk op, maar zijn tegenstander had een antwoord. Hiermee werd er echter een veld verkregen en weggegeven. Gerben wist vervolgens een met een paard via dit veld een koningsaanval en aanval in het centrum te combineren. Door tijdsdruk spande Faber het paard niet voor maar achter de wagen, en verloor materiaal. (1-2)
Mathijs speelde met zwart tegen de enige schaker in dit gezelschap met zijn eigen Wikipedia pagina, Jan Boer, meervoudig Nederlands kampioen bij de blinden en visueel gehandicapten. Het was een partij waarin zwart zijn durf beloond zou worden met een punt of met een afstraffing. Mathijs ging namelijk met onder andere de dame op avontuur om een voordeel binnen te halen, terwijl zijn koning nog niet helemaal veilig stond. In het heetst van de strijd bleef Mathijs koel, terwijl zijn tegenstander het hoofd verloor. Na materiaal te hebben binnen geharkt gaf Mathijs weer wat terug om zijn koning naar een veilige haven te brengen. Nu bleek hoe goed Mathijs gerekend had. Zijn stukken bleken perfect te staan. Het kleine materiële voordeel (2 paarden tegen een toren) en de goede plaatsing van zijn stukken zorgden voor een mijnenveld van trucs. Hier navigeerde wit niet goed door heen. Welk paard in de partij het meest heeft bijgedragen aan het resultaat bleef onduidelijk. (1-3)
In Bart zijn partij kwam een openingsvariant op het bord die hij maar oppervlakkig kende. De partij werd rustig opgezet en de stelling leek in evenwicht. Doordat Bart het centrum opende werden er stukken geruild en kreeg hij een gedekte vrijpion op d5. Zwart kreeg echter een sterk paard op d4. Een pionoffer zorgde ervoor dat ik dit paard kon wegjagen. De stelling bleef in evenwicht, maar het leek erop alsof zwart het initiatief zou gaan overnemen. Met het oog op de standen bij de andere borden hadden we in dit geval liever een ezel voor de ploeg, dan twee paarden op stal. Gezien de tijdnood van Martin van Velzen was dit ook het geval aan zijn zijde. Derhalve remise. (1,5-3,5)
Waar bij Mathijs het vuur van het bord afspatte. Werd er aan het bord van Sven alleen maar brandjes geblust. Sven koos in de opening voor het enigszins voorzichtige c6. Hierdoor kreeg zijn tegenstander de kans om de pionnenstructuur vast te leggen. Ook werd elke mogelijkheid om te ruilen aangegrepen. Sven kwam hierdoor met zwart geen moment in de problemen, maar ze veroorzaken bij de tegenstander lukte ook niet, dankzij het catenaccio-schaak van de tegenstander. Sven had het gevoel dat zelfs een blind paard geen schade kon aanrichten in hun beider stellingen, derhalve remise. (2-4)
Om de één of andere reden was de tegenstander van Henk verlaat aangekomen bij het schaakbord. Na zich netjes te hebben geëxcuseerd, begon de partij werkelijk. Mogelijk hierdoor koos Henk zijn tegenstander vroeg een zet die schijnbaar een pion in de aanbieding deed. Henk doorzag dit. En nu kostte dit een tempo. Toen Henk even later een paard op f4 kreeg, voelde wit zich genoodzaakt deze te ruilen tegen een loper. Hierdoor ontstond een structureel voordeel. De zwartkleurige velden in de witte stelling waren zwak en zwart had het loperpaar. Wit probeerde om zwart zijn aanval te stoppen door een pion weg te geven. Een gegeven paard mag men niet in de bek kijken. Het pionnetje verdween van het bord en Henk trok de partij naar zich toe. (2-5)
Henk pent hier de witte loper, de toren kan hierdoor niet van zijn plek. Gebeurt dit wel dan valt de loper. Lh4 is een directe dreiging. Wit speelt hierop Kh3. Maar wit is hulpeloos tegen de manoeuvre Lf6-Te3-Lc3.
Wietse speelde de opening onhandig. Zijn tegenstander haalde hierdoor een pion op. Wietse ging hierdoor voor een vroege koningsaanval met onduidelijke kansen. De aanval leek veelbelovend, maar liep al gauw enigszins dood. Wietse deed goed zijn best de aanval en dreigingen steeds nieuw leven in te blazen, maar toen ook een tweede pion verschil ontstond, werd het langzaamaan duidelijk dat hij aan een dood paard aan het trekken was. (3-5)
Twee ronden voor het einde al veilig, nadat vorig seizoen maar twee punten werden bemachtigd. Iets om tevreden over te zijn. We mogen echter niet op onze lauweren rusten, immers alleen die werkt als een paard zal haver eten!
